Oddziaływanie neutronów z materią.
Strona główna

Trochę historii
Encyklopedia
Wstęp
Detektory
    Neutronów

Spektrometria
    Neutronów

Źródła neutronów
Spowalnianie
    neutronów

Reakcje
    rezonansowe

Gęstość
    poziomów
    jądrowych

Rezonanse
    analogowego
    izospinu

Procesy
    rozszczepienia
    jąder

Reakcje
    łańcuchowe

Pomiar
    reaktywności

Labolatorium
    w Świerku


Publikacje
Malarstwo
    w reaktorze

Geniusz w cieniu

Bibliografia
Strona główna

Gęstość poziomów jądrowych

Parametry występujące we wzorach opisujących gęstość poziomów muszą być wyznaczone przez porównanie z wynikami eksperymentalnymi, dotyczącymi widm cząstek emitowanych w reakcji.

Typowe widma przedstawia rysunek.


Widma neutronów, protonów i cząstek alfa, emitowanych z jądra zlożonego o Z=20, przy energiach wzbudzenia około 50 MeV.
rys.2.443-1. str.503: A.Strzałkowski, "Wstęp do fizyki jądra atomowego"

Jeżeli przekrój czynny na tworzenie jądra złożonego jest stały i niezależny od energii, to dla funkcji rozkładu poziomów widmo cząstek emitowanych ma kształt rozkładu Maxwella zgodne z tym, że proces emisji cząstek z wysoko wzbudzonego stanu jądra złożonego można traktować analogicznie do procesu wyparowania z rozgrzanej kropli cieczy.

Taki kształt ma w przybliżeniu widmo emitowanych z jądra złożonego neutronów. Emitowany neutron ma średnią energię równą T, a zatem pozostawia jądro w stanie wzbudzonym o energii E-T-Sn, gdzie Sn jest energią separacji. Energia ta może być dostatecznie duża dla emisji następnych neutronów. Liczbę emitowanych neutronów można oszacować. Na przykład liczba neutronów wyparowujących z jądra Bi bombardowanego protonami o energii 1000 MeV wynosi około 20.

Dla protonów i cząstek niskoenergetyczna część widma wyparowania jest silnie zredukowana ze względu na barierę potencjału, a maksimum jest niskie i przesunięte w kierunku wyższych energii.

Na górę

Strona główna