Wszystkie rodzaje promieniowania mają tę właściwość, że napromieniowana przez nie emulsja fotograficzna czernieje po wywołaniu, podobnie jak to ma miejsce w przypadku światła widzialnego. Warunkiem czernienia emulsji pod wpływem światła widzialnego jest obecność aktywnych centrów. Gdy drogą chemiczną (np. za pomocą rozcieńczonego kwasu chromowego) usuniemy je, emulsja traci uczulenie na światło widzialne, zachowuje jednak czułość na promieniowanie jonizujące.
W emulsji tak spreparowanej kliszy, cząstki lub fotony o dużej energii wywołują zmiany chemiczne cząsteczek bromku srebra. Po wywołaniu i utrwaleniu klisz można obserwować pod mikroskopem tory cząstek w postaci zaczernionych ziaren emulsji. Często są używane stosy złożone z kilku warstw emulsji jądrowej bez podkładu szkła. Zamiast szkła każda warstwa emulsji jest nałożona na cienką siatkę nylonową, grubość takiej warstwy wynosi od 50 do 600 (m. [5]