Metoda węgla radioaktywnego 14C w archeologii.

Lista tematów...

samplepreparation-ams.gif (35346 bytes)      

fot. 1  Pobieranie z fragmentu kości próbki do badań. Copyright ORAU, James King Holmes.

Niniejsza strona została przygotowana jako referat w ramach przedmiotu “Metody i techniki jądrowe w środowisku, przemyśle i medycynie”, prowadzonego przez prof. dr hab. J. Plutę na Wydziale Fizyki Politechniki Warszawskiej.

Referat omawia podstawy fizyczne metody 14C i sposoby wykorzystania właściwości tego izotopu węgla do datowania pozostałości materiałów organicznych. Wymienia trzy najważniejsze metody pomiarowe; w opisie uwzględniona została również działalność laboratoriów w Polsce. Do referatu dołączyłem również kilka przykładów opisujących związane z metodą projekty i wyniki badań.

Pisząc referat opierałem się głównie na materiałach pochodzących z Radiocarbon Web – serwera nowozelandzkiego laboratorium w Waikito. Ma on podobny układ i zawiera dość obszerne fragmenty tłumaczeń z powyższych stron internetowych, nie pretenduje jednak do miana polskiej wersji źródła. Jedną z przyczyn jest duża objętość Radiocarbon Web – mój referat w zamyśle ma raczej dawać ogólne pojęcie o możliwościach metody 14C, niż stać się jak pierwowzór źródłem informacji naukowej. Jeśli jednak, drogi Użytkowniku tej strony uważasz, że istnieje potrzeba pełnego tłumaczenia, proszę o kontakt (adres E-maila na dole tej strony). Żywię jednocześnie nadzieję, że autorzy wszystkich cytowanych przeze mnie źródeł internetowych, w szczególności prof. T. Higham, realizator idei Radiocarbon Web wykażą zrozumienie jeśli chodzi o kwestię praw autorskich – jak już zastrzegłem, strona ta nie jest publikacją, a raczej krótkim przeglądem wyników ich prac.

Mam jednak nadzieję, że referat ten pomoże niektórym osobom w zrozumieniu szybko rozwijającej się dziedziny nauki jaką jest datowanie izotopowe. Zdaję sobie sprawę z tego, że szczególny nacisk położyłem w pracy na aspekty fizyczne – najbardziej mi, studentowi fizyki bliskie – a pominąłem wiele innych, związanych z chemią czy archeologią. Chętnych do naprawienia tego i innych błędów od których moja praca zapewne nie jest wolna proszę o kontakt.

sterownia ams.gif (37836 bytes)

fot.2.  Sala sterowania układem AMS. Copyright ORAU, James King Holmes.

Materiał podzieliłem na kilka kategorii (również ze względu na czas ładowania się stron) :

Michał Marzantowicz, student IV roku Wydziału Fizyki P.W. ( marzanto@olimp.if.pw.edu.pl ).       Ostatnia aktualizacja 28.02.2000.

Post scriptum.

Mam nadzieję, że strona edytorsko – językowa referatu nie wzbudzi zastrzeżeń. Wielokrotnie użyłem słowa “radiowęglowy” – choć nie figuruje ono w słownikach, używanie “czas otrzymany metodą węgla radioaktywnego” zamiast “czas radiowęglowy” jest męczące, a samo słowo zapewne pojawi się wkrótce nie tylko w języku naukowym. Przy symbolach izotopów zdecydowałem się na wersję 14C z liczbą masową w indeksie, zamiast 14C, C14 lub C-14 spotykanych w niektórych publikacjach.