Wstęp


      Detektory promieniowania jądrowego to urządzenia służace do: wykrywania, liczenia, mierzenia energii, mierzenia pedu cząstek(pole magnetyczne zakrzywia tory cząstek pozwalając na pomiar ich pedów, poniewaz stopien zakrzywienia toru zależy od pedu cząstki ) oraz jąder atomowych emitowanych w wyniku oddziaływan, w których uczestniczą jądra lub cząstki elementarne. Szczególnie ważną role detektory odgrywają w analizowaniu różnego rodzaju reakcji jądrowych. Podstawe działania wszystkich detektorów stanowi oddziaływanie cząstek naładowanych z ośrodkiem materialnym.

      W wiekszości detektorów oddziaływanie to polega na jonizowaniu atomów ośrodka(jonizacja polega na wybijaniu elektronów z atomów ośrodka), natomiast w pozosalych detektorach wynikiem oddzialywania cząstki naładowanej z ośrodkiem jest emisja fotonów , ktorą można podzielia na:
  • scyntylacje - cząstka przechodząca przez niektóre substancje pobudza atomy , które nastepnie emitują fotony
  • promieniowanie Czerenkowa - cząstka poruszająca sie w ośrodku szybciej niz światło wysyła fotony w stożku przypominającym fale uderzeniową naddźwiekowego samolotu
  • promieniowanie przejścia - emitowane przez cząstke na granicy dwóch ośrodków
  • promieniowanie hamowania - emitowane przez cząstke zwalniającą w ośrodku
      Detektory cząstek elektrycznie obojetnych działają z reguły na zasadzie rejestracji zjawisk wywołanych przez naładowane cząstki wtórne tj. cząstki naładowane stanowiące produkt oddziaływania cząstek obojetnych z ośrodkiem materialnym.