Metoda potasowo-argonowa

Metoda ta oparta na rozpadzie promieniotwórczym izotopu K 40 została wprowadzona w latach pięćdziesiątych. Potas rozpada się przez emisję beta - (80%) oraz wychwyt K (12%). W wyniku tych rozpadów powstają odpowiednio izotopy Ca 40 i Ar 40.

Wiek można okrelić na podstawie stosunku izotopowego Ar 40/K 40. Wartość tego stosunku wyraża się wzorem:
równanie 9
skąd otrymujemy następujący wzór na wiek próbki:
równanie 10
Inną metodą wykorzystującą argon jest metoda oparta na badaniu stosunku Ar 39/Ar 40.

Metoda argonowa jest bardzo szeroko stosowana chociaż ucieczka argonu ze skał i przedostawanie się argonu atmosferycznego mogą powodować błędy. Zaletą tej metody jest rozpowszechnienie potasu w litosferze oraz różnice we właciwościach geochemicznych potasu i argonu wykluczające możliwoć występowania obu pierwiastków w czasie krystalizacji.

Pierwsza strona Metoda rubidowo-strontowa Metody Metoda potasowo-wapniowa