From MJanik
Makefile - instrukcja
Kontener STL std::vector
Czym jest std::vector?
std::vector to sekwencyjny kontener z biblioteki STL, który przechowuje elementy w sposób ciągły w pamięci.
Umożliwia dynamiczne powiększanie i zmniejszanie rozmiaru podczas działania programu.
Dostarcza szybki dostęp do elementów przez indeks (operacja O(1)) oraz efektywne dodawanie na końcu (amortyzowane O(1)).
Najważniejsze cechy
* Elementy są przechowywane w kolejności dodania.
* Rozmiar może się zmieniać w trakcie działania programu.
* Zapewnia dostęp za pomocą operatora [] i metody at().
* Posiada bogaty zestaw metod do modyfikowania zawartości.
Najczęściej używane metody
* push_back(x) – dodaje element na końcu.
* pop_back() – usuwa ostatni element.
* size() – zwraca liczbę elementów.
* empty() – sprawdza, czy wektor jest pusty.
* clear() – usuwa wszystkie elementy.
* begin(), end() – iteratory pozwalające przechodzić po wektorze.
Przykład użycia
<verbatim>
- include <vector>
- include <iostream>
int main() {
std::vector<int> liczby;
liczby.push_back(10);
liczby.push_back(20);
liczby.push_back(30);
for (size_t i = 0; i < liczby.size(); i++) {
std::cout << liczby[i] << std::endl;
}
return 0;
}
</verbatim>
Kiedy używać std::vector?
* Gdy potrzebujesz dynamicznej tablicy.
* Gdy kluczowy jest szybki dostęp do elementów.
* Gdy dane często dodajesz na końcu kontenera.
* Gdy zależy Ci na prostocie i efektywności.
Zalety
* Bardzo szybki dostęp do elementów.
* Kompaktowe przechowywanie danych w pamięci.
* Prosta obsługa i szerokie wsparcie w STL.
Wady
* Wstawianie elementów w środku jest kosztowne (przesuwanie danych).
* Przealokowanie podczas powiększania może czasem kosztować więcej czasu.
Podsumowanie
std::vector to najczęściej używany kontener STL dzięki swojej wydajności, elastyczności i intuicyjności.
W większości przypadków stanowi zalecaną strukturę do przechowywania sekwencji danych w C++.