Aspekty ekonomiczne.

 

Koszty radiacyjnego utrwalania żywności w dużej mierze zależą od nakładów przeznaczonych na budowę obiektu radiacyjnego. W zależności od typu źródła i przeznaczenia kształtują się one na poziomie kilku mln USD. Natomiast jednostkowy koszt napromienienia może być bardzo mały jeśli źródło promieniowania jest maksymalnie wykorzystane, czyli oprócz żywności napromieniowuje się w nim także inne produkty (sprzęt medyczny jednorazowego użytku, kosmetyki itp.). Dane z wielu krajów potwierdzają tą zasadę.

W USA koszt napromienienia 1 kg kurczaka wynosi 2 centy, przypraw – 6 centów, a owoców cytrusowych 3-7 centów.

Dla krajów Trzeciego Świata, zwłaszcza ze strefy tropikalnej, metoda radiacyjnego utrwalania żywności może mieć niezwykle istotne znaczenie. Stosowanie tej metody przyczynia się redukcji strat żywności, a tym samym likwidacji stref głodu. Natomiast dokonywana w ten sposób higienizacja produktów – powoduje zmniejszenie liczby zatruć pokarmowych, a więc wpływa dodatnio na podniesienie poziomu zdrowotności mieszkańców tych krajów.