MECHANIKA
Naukowy geniusz i odkrywca trzech zasad dynamiki. W swoim dziele Philosophiae naturalis principia mathematica (1687) przedstawił prawo powszechnego ciążenia oraz prawa ruchu, leżące u podstaw mechaniki klasycznej. Niezależnie od Gottfrieda Leibniza przyczynił się do rozwoju rachunku różniczkowego i całkowego. Opis zjawisk fizycznych za pomocą równań różniczkowych jest do dzisiaj cechą fizyki.
Francuz zasłużony na polu fizyki i matematyki, zwłaszcza w dziedzinie mechaniki
teoretycznej (zasada
d’Alemberta) i równań różniczkowych (odkrył rachunek pochodnych
cząstkowych). Zajmował się też estetyką i teorią muzyki.
W fizyce siłą d'Alamberta nazywa się
siłę bezwładności
Francuski fizyk i matematyk - badał prawa ruchów, zwłaszcza ruchów na powierzchni Ziemi (tzw. efekt Coriolisa). W mechanice wprowadził termin pracy, podał wzór na zmianę prędkości w wyniku wykonania pracy (wprowadził pojęcie energii kinetycznej). Jego nazwisko pojawiło się na liście 72 nazwisk na wieży Eiffla
Obecnie: siła Coriolisa (siła pozorna występująca w układach nieinercjalnych gdy obracają się dla ciał mających prędkość, Fc= - 2m ω x v ),
przyspieszenie Coriolisa (przy transformacji między układami dowolnymi ac = 2 ω x v )
Francuski fizyk i astronom, odkrywca prądów wirowych (zwanych również prądami Foucaulta). Dokonał jednego z pierwszych pomiarów prędkości światła w powietrzu i w wodzie; zbudował pryzmat polaryzacyjny, fotometr i żyroskop. W lutym 1851 roku za pomocą wahadła Foucalta (na żywo )zawieszonego w Paryskim Obserwatorium Astronomicznym doświadczalnie ujawnił działanie efektu Coriolisa. Jego nazwisko pojawiło się na liście 72 nazwisk na wieży Eiffla .