Równanie ciągłości

Ruch cieczy zwany przepływem może być określony przez podanie dla każdego punktu w cieczy wektora prędkości cieczy w funkcji czasu. Zbiór takich wektorów tworzy pole prędkości. Jeśli wektory prędkości są równoległe do kierunku przepływu, to przepływ ten nazywamy laminarnym. Linie, do których równoległe są wektory prędkości nazywamy liniami prądu. Jeśli przepływ jest laminarny, to linie te nie przecinają się i zgodne są z torami cząstek cieczy.  Poruszająca się w ten sposób ciecz tworzy strumienie zwane też strugami lub rurkami prądu. Nie następuje wtedy mieszanie się sąsiednich warstw cieczy. Cząstki cieczy poruszają się wewnątrz strugi nie przecinając jej bocznych ścianek. Kierunek strugi odpowiada kierunkom wektorów prędkości cząstek cieczy. Przepływ jest turbulentny jeżeli strugi płynu mieszają się. Jeśli wektory prędkości cieczy  zachowują stałe wartości w czasie, to przepływ taki nazywamy stacjonarnym. Wszystkie cząstki cieczy przepływające przez dany punkt mają wtedy ten sam wektor prędkości.

	Rozpatrzmy przepływ stacjonarny  i weźmy pod uwagę dwa przekroje strugi i  prostopadłe do jej   kierunku. Jeśli ciecz jest nieściśliwa, to przez każdy z nich przepływa ta sama objętość płynu w danym odcinku czasu. Objętość ta równa jest , gdzie jest równe lub .
	Rys. 9.3. Ilustracja równania ciągłości

Z równości obu objętości wynika, że

Związek ten, wyrażony tu na dwa sposoby, nosi nazwę równania ciągłości. Widać z niego, że prędkości cieczy w strudze są odwrotnie proporcjonalne do przekrojów strugi.