Podstawowe zasady projektowania broni atomowej
Wydaje się, iż w zasadzie zbudowanie bomby atomowej
nie powinno stwarzać większego problemu. Jest to jednak pogląd mylny, tak na
prawdę nie wystarczy tylko trochę uranu, czy innego materiału rozszczepialnego,
i szczere (?!) chęci. Oto elementarne prawa, które naukowcy musieli wziąć pod
uwagę i rozwiązać przy konstruowaniu broni opierającej się o procesy rozszczepienia:
1) przed detonacją materiał rozszczepialny musi być przechowywany w postaci
podkrytycznej
2) podczas łączenia materiału rozszczepialnego w masę krytyczną należy chronić
go przed promieniowaniem neutronowym
3) należy zbombardować masę (nad)krytyczną neutronami w najbardziej optymalnym
momencie
4) nie wolno dopuścić do wybuchu materiału rozszczepialnego dopóki rozszczepienie
się nie zakończy.
Rozwiązanie pierwszych trzech problemów utrudnia obecność naturalnie występujących
neutronów. Chociaż promieniowanie kosmiczne generuje małą ilość neutronów, prawie
wszystkie z nich dają początek samoistnemu rozszczepieniu. Ponadto jądra materiału
rozszczepialnego ulegają okresowo samoistnemu rozszczepieniu bez udziału neutronów
zewnętrznych. Oznacza to, że sam materiał rozszczepialny emituje pewną ilość
neutronów.