Trudne początki[34]

Łodzi podwodnej po raz pierwszy użyto do ataku na okręt nieprzyjaciela w 1776 roku podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych Ameryki (1775-1783). Niewielka łódź podwodna Turtle(Żółw) miała za zadanie doczepić minę do stojącej na kotwicy w Zatoce Nowojorskiej brytyjskiej fregaty Eagle. Niestety atak nie powiódł się, lecz Żółwiowi udało się niepostrzeżenie podplynąć do brytyjskiego okrętu. Siła napędową śruby Żółwia był pedałujący człowiek.
Nadające się do napędzania okrętów silniki elektryczne skonstruowano w latach trzydziestych XIX wieku. Wydawały się one być idealnym źródłem napędu okrętu podwodnego, gdyż nie wytwarzały żadnych spalin i nie zużywały tlenu. Jednak nie było to rozwiązanie kompletne, ponieważ baterie zasilajace silnik wyczerpywaly się bardzo szybko. W latach sześćdziesiątych XIX stulecia wynaleziono akumulatory, baterie,które mażna było powtórnie ładować. Jednocześnie rozwinięto konstrukcję prądnicy, która mogła to czynić.Teraz wystarczyło tylko wyposażyć łódź w dodatkowy silnik napędzający prądnicę. Maszyna parowa nie nadawała się do tego celu, ponieważ potrzebowała wielkiej ilości powietrza, by spalić paliwo. oraz dużego komina, który odprowadzałby znad paleniska spaliny i dym. Maszyna mogła pracować tylko gdy okręt płynął na powierzchni, ale przed zanurzeniem należało ją zatrzymać, wygasić palenisko i uszczelnić komin. Jednym słowem było to rozwiązanie niepraktyczne. Lepszym rozwiązaniem wydawał się silnik benzynowy, lecz miał jedną ważną niedogodność opary paliwa są bardzo wybuchowe. Mimo to na początku XX wieku zbudowano wiele łodzi podwodnych z takim napędem.W końcu silniki benzynowe zastąpiono silnikami dieslowskimi, pracującymi na o wiele mniej niebezpiecznym paliwie. jakim jest ropa. Z początku silniki dieslowskie bezpośrednio napędzały okręt, gdy ten znajdował się na powierzchni. Potem wprowadzono okręty o napędzie hybrydowym ( dieslowsko-elektrycznym). W tym rozwiązaniu silnik elektryczny napędzał jednostkę zarówno pod jak i na wodzie. Silniki dieslowskie pracują, podczas wynurzenia okrętu i poruszają generatory zasilające silnik elektryczny jednocześnie ładując akumulatory. W l943 roku Niemcy skonstruowali tak zwane chrapy. Była to rura, we wnętrzu której umieszczono przewód doprowadzający powietrze do silnika dieslowskiego i rurę wydechową. Silniki spalinowe mogły więc pracować ładując akumulatory nawer wtedy ;gdy okręt był zanurzony na tyle by rura wystawała ponad wodę. Teoretycznie okręt nie musiał się więc wcale wynurzać, co utrudniało jego wytropienie. Pierwszy okręt podwodny o napędzie atomowym był USS Nautilus. Zasilany znajdującym się w reaktorze uranem (w ilości porównywalnej do rozmiarów piłeczki tenisowej), Nautilus przepłynął 110000 km w ciągu 2 lat bez wymiany paliwa.Reaktor atomowy produkuje energię w procesie rozszczepiania jąder atomowych. wskutek ich zderzeń z powolnymi neutronami. Dzieje się tak, gdyż powstałe dwa jądra atomowe są w sumie lżejsze od jądra, z którego powstały. Ubytek masy zostaje zamieniony na energię. Tę energię odbiera z reaktora ciecz chłodząca, która następnie ogrzewa wodę. Woda wrze, wytwarzając parę, która jest kierowana na łopatki turbin napędowych okrętu oraz turbin podłączonych do generatorów elektrycznych. Okręt napędzają więc bezpośrednio turbiny parowe[34]