Zapiszmy składowe wektora prędkości w danym układzie odniesienia i zadanej w tym układzie chwili czasu ;
(10.16) |
Podobnie czynimy dla drugiego układu, poruszającego się względem pierwszego z prędkością . Wszystkie wielkości odnoszące się do drugiego układu będziemy oznaczać symbolem ,"prim",
. |
(10.17) |
Ze wzorów transformacyjnych (10.4) wynika , że
. |
(10.18) |
Stąd możemy wyznaczyć składowe prędkości dzieląc pierwsze trzy równania określające transformacje przyrostów współrzędnych przez czwarte, określające przyrost czasu. Otrzymujemy
(10.19) |
Widać, że gdy prędkość będzie mała w stosunku do prędkości światła, to wzory (10.19) przechodzą w znane z lekcji siódmej wzory otrzymane za pomocą transformacji Galileusza (7.17)
Prędkości w układzie :
(10.20) |
Łatwo można sprawdzić, że jeśli za rozważane prędkości podstawimy prędkość światła, to prędkość ta będzie w obu układach taka sama. Jeśli prędkości będą mniejsze, to w wyniku transformacji uzyskamy prędkość, która również będzie mniejsza od prędkości światła. Widzimy, że w żadnym przypadku prędkość światła nie będzie przekroczona.