Przypomnijmy związek pomiędzy siłą F, a zmianą energii potencjalnej dEp na odcinku drogi dx, w pobliżu punktu x; wzór (4.10b).
| (6.19) |
W naszym przypadku siłę i odchylenie z położenia równowagi łączy związek(6.1).
Energię potencjalną w punkcie x możemy więc wyznaczyć jako
przyjmując, że w położeniu równowagi (x=0), Ep(x)=0. Energia kinetyczna ciała o masie m poruszającego
się z prędkością u wynosi
|
Dodajmy do siebie obie energie:
(6.22) |
Podstawiając wartości x oraz u ze wzorów (6.4) i (6.5) otrzymujemy:
Energia całkowita tj. suma energii potencjalnej i kinetycznej nie zależy ani od x, ani od u i jest w każdej chwili (a więc i w każdym punkcie) taka sama, wprost proporcjonalna do kwadratu amplitudy. |
Wynik ten nie dziwi nas; jest prostą konsekwencją zasady zachowania energii. Odchylenie ciała od położenia równowagi, to dostarczenie mu energii potencjalnej. Jeżeli potem nie ingerujemy w ruch ciała, to uzyskiwana w czasie ruchu do położenia równowagi energia kinetyczna jest równoważna traconej przez ciało energii potencjalnej. Po minięciu położenia równowagi sytuacja jest odwrotna - ciało traci energię kinetyczną, ale zyskuje potencjalną itd.
MS-Excel | Interaktywna ilustracja graficzna |
Kliknij w polu rysunku. |
Rys.6.. Bilans energii w ruchu harmonicznym w funkcji położenia i czasu |