Prawo rozpadu promieniotwórczego - przypomnienie

Rozpad promieniotwórczy, to zachodząca samorzutnie przemiana jądrowa: alfa, beta lub gamma w wyniku której następuje emisja odpowiednio cząstki alfa, elektronu bądź pozytonu lub promieniowania elektromagnetycznego (fotonu). Samorzutny charakter rozpadów promieniotwórczych oznacza, że rozpad danego jądra nie jest powodowany żadnymi czynnikami zewnętrznymi i nie zależy jego wcześniejszych losów. To, czy w  danym momencie czasu nastąpi rozpad danego jądra możemy opisać jedynie z pomocą pojęć statystycznych określając prawdopodobieństwo takiego rozpadu.

 Rozpady poszczególnych jąder następują niezależnie od siebie.  Liczba jąder, które ulegną rozpadowi w krótkim przedziale czasu proporcjonalna jest do liczby jąder N i do długości przedziału czasu, dt

(2.1.1)

gdzie jest współczynnikiem proporcjonalności zwanym stałą rozpadu. Znak minus we wzorze (1.1.4) oznacza, że liczba jąder ulegających rozpadowi , odejmuje się od liczby jąder N.  Dzieląc obie strony tego wzoru przez uzyskujemy równanie różniczkowe, które można łatwo scałkować

(2.1.2)

gdzie C jest stałą całkowania. Oznaczając przez N0 liczbę jąder w  chwili początkowej tj. dla t=0 możemy wyznaczyć stałą całkowania:. Liczba jąder, które nie rozpadły się w czasie wynosi więc

(2.1.3)

Wzór (14.3.6) wyraża prawo rozpadu promieniotwórczego - podstawowe prawo przemian jądrowych. Liczba jąder, które uległy rozpadowi w czasie t wynosi

(2.1.4)

Średni czas życia jądra promieniotwórczego równy jest odwrotności stałej rozpadu;

Czas, w którym rozpadowi ulega połowa początkowej liczby jąder nazywany jest czasem połowicznego zaniku. Czas ten wyznaczyć można ze związku

(2.1.5)

Liczba rozpadów zachodzących w jednostce czasu w źródle promieniotwórczym nosi nazwę aktywności A. Aktywność źródła określona jest więc jako stosunek liczby rozpadów w danym przedziale czasu do wielkości tego przedziału, patrz wzór (1.1.4),

(2.1.6)

Jednostką aktywności jest bekerel (Bq). Jeden bekerel, to aktywność źródła, w którym zachodzi jeden rozpad na sekundę. Zanik aktywności źródła określony jest przez prawo rozpadu promieniotwórczego.