| wektor indukcji magnetycznej | wektor charakteryzujący siłę z jaką pole magnetyczne działa na poruszające się w nim cząstki naładowane i przewodniki z prądem elektrycznym |
| linie indukcji magnetycznej | linie, do których w każdym punkcie styczny jest wektor indukcji magnetycznej |
| prawo Ampère'a | Całka wektora indukcji po konturze zamkniętym jest proporcjonalna do natężenia prądu obejmowanego przez ten kontur. |
| prawo Biota-Savarta | określa indukcję magnetyczną pola pochodzącego od elementu przewodnika z prądem o dowolnym kształcie |
| prawo Gaussa dla pola magnetycznego | Strumień wektora indukcji magnetycznej przez zamkniętą
powierzchnię równy jest zeru (z czego wynika, że pole magnetyczne jest polem bezźródłowym). |
| siła Lorentza | siła działająca na ładunek poruszający się w polu magnetycznym |
| siła elektrodynamiczna | siła działająca na przewodnik z prądem umieszczony w polu magnetycznym |
| definicja jednostki natężenia prądu, 1A | Jeden amper (1A) to natężenie takiego stałego prądu elektrycznego, który płynąc w dwóch równoległych, nieskończenie długich przewodach o znikomo małym okrągłym przekroju, znajdujących się w próżni w odległości wzajemnej 1m powoduje powstawanie między nimi siły równej 2*10-7N na każdy metr ich długości. |
| dipol magnetyczny | zamknięty obwód z prądem, dowolny kawałek magnesu, cząstka posiadająca moment pędu |
| zjawisko Halla | powstawanie na ściankach przewodnika różnicy potencjałów poprzecznej w stosunku do kierunku przepływu prądu, kiedy przewodnik ten umieścimy w prostopadłym do kierunku prądu polu magnetycznym |
| pole Halla | pole elektryczne wytworzone przez nośniki zgromadzone wskutek przepływu prądu elektrycznego w poprzecznym polu magnetycznym w zjawisku Halla |
| napięcie Halla | różnica potencjałów odpowiadająca stanowi równowagi pomiędzy działającą na ładunki w zjawisku Halla siłą Lorentza i siłą wynikającą z wytworzonego wskutek gromadzenia się nośników, pola Halla. |
| koncentracja nośników | liczba niezrównoważonych ładunków elementarnych w jednostce objętości |
| stała Halla | współczynnik proporcjonalności w zależności napięcia Halla od indukcji pola magnetycznego, natężenia prądu, i rozmiaru próbki w kierunku pola magnetycznego. Stała Halla charakteryzuje materiał próbki i jest odwrotnie proporcjonalna do koncentracji nośników. |
| podatność magnetyczna | wielkość charakteryzująca materiał magnetyczny, współczynnik proporcjonalności w związku pomiędzy namagnesowaniem a natężeniem pola magnetycznego |
| paramagnetyki | materiały, w których namagnesowanie własne ma taki sam kierunek jak zewnętrzne pole magnetyczne i w rezultacie dodaje się do tego pola (mające dodatnią podatność magnetyczna, ale niezbyt dużą) |
| diamagnetyki | materiały w których namagnesowanie własne odejmuje się od pola zewnętrznego (mające ujemną podatność magnetyczną) |
| ferromagnetyki | materiały o bardzo dużej, dodatniej podatności magnetycznej |
| wektor namagnesowania | magnetyczny moment dipolowy jednostki objętości |
| prawo Curie | Namagnesowanie jest wprost proporcjonalne do wartości zewnętrznego pola magnetycznego i odwrotnie proporcjonalne do temperatury wyrażonej w kelwinach. |
| domeny | obszary samorzutnego namagnesowania w ferromagnetykach |
| natężenie pola magnetycznego | wielkość wektorowa charakteryzująca pole magnetyczne w materiałach, której cyrkulacja po dowolnym konturze zamkniętym równa jest natężeniu prądów rzeczywistych obejmowanych tym konturem |
| względna przenikalność magnetyczna | wielkość charakteryzująca własności magnetyczne materiału |