Protokół TCP

Protokół TCP jest jedną z możliwych implementacji warstwy transportu w modelu OSI, ma on następujące cechy:

jeden-do-jeden

Pozwala na uwtorzenie dwukierunkowego kanału danych między dwoma hostami w sieci.

niezawodność (reliability)

Dane wysłane za pomocą protokołu TCP muszą dotrzeć do systemu docelowego. Jeśli nie jest możliwe dostarczenie danych (np. z powodu braku łączności z internetem systemu docelowego) implementacja protokołu TCP musi zwrócić błąd.

kontrolę błędów

Dane wysłane przez protokół TCP posiadają sumy kontrolne, które pozwalają wykryć błędy w transmisji.

kolejność

Jeśli jakaś wiadomość TCP jest wysłana jako wiele oddzielnych pakietów IP, wiadomość dotrze w tej samej kolejności w jakiej była wysłana.

Implementacja TCP

Na poziomie protokołu IP operuje się pojedyńczymi pakietami, pakiety te mogą po drodze między dwoma systemami się zawieruszyć.

Na poziomie protokolu TCP operuje się strumiueniami danych, strumień tych danych jest niezawodny.

W praktyce programowanie oparte na strumieniach (znane z basha) i programowanie TCP nie różni się zbytnio.

Pojęcie portu

Adresy IP jednoznacznie idenyfikują komputery, my chcielibyśmy jeszcze móc zaadresować kilka usług na jednym komputerze (jest to nie możliwe na poziomie protokołu IP!). Dlatego TCP (oraz UDP) używają dodatkowego numeru zwanego numerem portu.

Na komputerze docelowym numer portu jest najczęściej powiązany z usługą z jaką komputer chce się połączyć (port 80 to HTTP) – pełna lista portów dostępna jest w Internecie.

Na komputerze inicjującym port jest wybierany losowo.

Handshake TCP

Połączenie TCP jest jednoznacznie identyfikowane przez cztery liczby:

destination-port

Numer portu na komputerze do którego jest nawiązywane połączenie.

destination-host

Numer IP hosta do którego jest nawiązywane połączenie.

source-port

Numer portu na komputerze z którego jest nawiązywane połączenie.

source-host

Numer IP hosta z którego jest nawiązywane połączenie.

By nawiązać połączenie należy wymienić tzw. handshake TCP, polega on na wysłaniu trzech pakietów:

SYN

Wysyła go klient, zawiera on losową liczbę x.

SYN+ACK

Wysyła go serwer, zawiera on losową liczbę y, oraz liczbę x+1.

ACK

Wysyła go klient zawiera on liczbę y+1.

Narzut TCP

Użycie protokółu TCP powoduje powstanie pewnego narzutu, którego oszacowanie jest trudny, a sam rozmiar narzutu zależny od rozmiaru poszczególnych pakietów.

Dla długich połączeń narzut TCP jest w granicach 5%, dla wysłania pojedyńczej wiadomości może wynosić kilkaset procent (koszt wykonania handshake).

Table Of Contents

Previous topic

Zajęcia 3: Programowanie gniazd sieciowych A: protokół TCP

Next topic

Gniazda sieciowe w BASH

This Page