Navigation

Zajęcia 2: Skrypty w Bash

Dlaczego uczymy się Bash

Bash jest jedną z powłok systemowych, czyli programów, które pośredniczą między systemem operacyjnym a użytkownikiem. Użytkownik za pomocą powłoki uruchamia programy, jak i programy zwracają do powłoki wynik swojego działania, który następnie jest przekazywany użytkownikowi. Programy mogą komunikować sie z użytkownikiem również niezależnie (np. programy okienkowe).

Każda powłoka zawiera polecenia, które wykonują podstawowe operacje w systemie operacyjnym (np. tworzenie folderów). Paletę domyślnych poleceń wzbogacają zewnętrzne programy, które wykonują operacje nie będące zawartymi poleceniami.

Praktycznie każda dystrybucja Linuxa (z Androidem włącznie) zawiera powłokę Bash.

Podstawy Bash: 10min

Jednym z podstawowych poleceń jest echo, służące do wyświetlania tekstu podanego mu jako argument:

echo foo
foo

W poleceniu echo możemy również stosować tzw. metaznaki. Przykładem takiego znaku jest *:

cd /
echo *
bin boot dev etc home initrd.img initrd.img.old lib lib32 lib64 lost+found media mnt opt optl proc root run sbin selinux srv sys tmp usr var vmlinuz vmlinuz.old
echo b*
bin boot

W powyższym przykładzie widzimy, że Bash rozwija znak * zastępując go dowolnym ciągiem znaków.

Innym przykładem metaznaku jest ~, który zastępuje katalog domowy.

echo ~
/home/jb

Zadanie 1

Za pomocą polecenia echo wyświetlić wszystkie pliki kończące się na .conf z katalogu /etc

Powłoka Bash: przekierowania 10min

W systemie Linux dane mogą być wprowadzane z następujących źródeł:

  • Z linii komend
  • Ze standardowego wejścia (tzw. konsola)
  • Może odczytywać pliki (w tym pliki konfigurecyjne)
  • Ze środowiska (odczyt zmiennych środowiskowych)

Program może wysyłać wynik swonego działania w takie miejsca:

  • Na standardowe wyjście
  • Zapisać do pliku

Schemat działania programu.

Filtr to specjalny rodzaj programu linuskowego, który pobiera dane (tylko) ze standardowego wejśca i zapisuje je (tylko) na standardowe wyjście.

Schemat działania filtru.

Program cat odczytuje zawartość plików i przekierowuje ją na standardowe wyjście:

cat nazwa_pliku

By przekierować standardowe wyjście programu do pliku należy użyć operatora > lub >>.

cat plik1 plik2 >> polaczonepliki

W wariancie z > polecenie to spowoduje nadpisanie pliku zawartością standardowego wyjścia, w wariancie >> spowoduje dopisanie treści na końcu pliku.

Załóżmy, że mamy dwa polecenia: polecenieB i polecenieB i chcemy, aby polecenieB na swoje standardowe wejście przyjęło wynik działania polecenieA. W takim przypadku należy wpisać:

polecenieA | polecenieB

Inne przykładowe filtry:

tail

Pokazuje koncówkę pliku

cat /usr/share/romeo | tail -n 100

head

Pokazuje początek pliku

Każdy program ma podłączone dwa standardowe strumienie wyjściowe:

  • Standardowe wyjście
  • Standardowy strumień błędów

Rozróżnienie wynika z tego, aby wynik działania programu mógł być zwracany przez jeden strumień (np. polecenie tar zwróci spakowany folder), a informacje o ewentualnych błędach przez inny strimień.

By przekierować standardowy strumień błędów należy użyć 2> lub 2>>.

Zadanie 2: Powłoka bash: przekierowania

Proszę pobrać tekst Romeo i Julii po angielsku /downloads/pg1112.txt

wget http://www.gutenberg.org/cache/epub/1112/pg1112.txt

Po kolei należy:

  1. Wypisać linie zawierające słowo Juliet.
  2. Wypisać linie zawierające słowo Juliet z numerami linii.
  3. Wypisać linie zawierające na raz słowa Juliet i Romeo oraz zapisać do pliku.

Zadanie 3: Polecenie cut

Proszę wylistować użytkowników z pliku /etc/passwd za pomocą polecenia cut.

Note

Polecenie cut służy do wypisywania wybranych części (elementów) linii z pliku tekstowego. W naszym przypadku używamy to polecenie z opcją -d :, która powoduje, że linie dzielone są na części odseparowane od siebie znakiem :. Użycie opcji -f 1 wybiera 1 część (z 2 drugą część, itd.)

Zadanie 4: Kompresja katalogu

Proszę skompresować wybrany katalog do formatu tar.bz2 za pomocą polecenia tar. Następnie folder wypakować.

Note

W obu przypadkach należy użyć polecenie tar z odpowiednimi opcjami.

Specjalne pliki 5min

Plik /dev/null to plik, który przyjmuje dowolne dane, które potem znikają.

Jest on przydatny kiedy chcemy się pozbyć jakiegoś strumienia danych (np. komunikatów o błędach).

polecenie 2> /dev/null

Plik /dev/random oraz /dev/urandom zawierają nieskończone ciągi losowych liczb.

Taka komenda pozwala na wpipsanie kilku losowych znaków:

cat /dev/urandom | head -c 66 | base64

Sygnały

Sygnały są metodą na komunikację między procesami w systemach Linux’owych. Pozwalają, na przykład, na:

  • Poproszenie procesu o wyłączenie się
  • Wymuszenie wyłączenia procesu
  • Zatrzymanie wykonania procesu

Do wysyłania sygnałów służą polecenia oraz pkill, kill.

Polecenie kill przyjmuje id procesu, polecenie pkill wysyła sygnał do procesów, których nazwa zawiera ciąg znaków podanych w tym poleceniu.

jb /tmp/bar $ ps -e | grep iceweasel
5020 ?        00:13:16 iceweasel
kill 5020

To samo zadanie wykona:

pkill iceweasel

Domyślnie pkill i kill wysyłają sygnał TERM, który prosi proces by ten się wyłączył (proces może się na to nie zgodzić).

Polecenia pkill -9 oraz kill -9 pozwalają na zabicie procesu (proces zawsze się wyłączy).

Polecenie pkill --signal SIGSTOP spowoduje wstrzymanie wykonania procesu, a pkill --signal SIGCONT włączy go ponownie.

Zadanie 5

Proszę uruchomić przeglądarkę iceweasel, wstrzymać ją a następnie wznowić jej proces.

W katalogu /proc zawarte są dane o wszystkich procesach w Linux’ie, w katalogu /proc/1234 są dane o procesie o id równym 1234, w tym katalogu jest plik status zawierający informacje o procesie.

Note

Opis zawartości /proc można poznać wpisując:

Plik status ma zawartość podobną do:

Name:   cat
State:  R (running)
Tgid:   5556
Pid:    5556
PPid:   5555
TracerPid:      0
Uid:    0       0       0       0
Gid:    0       0       0       0
FDSize: 64
Groups: 0
VmPeak:     5824 kB
VmSize:     5824 kB
VmLck:         0 kB
VmPin:         0 kB
VmHWM:       360 kB
VmRSS:       360 kB
VmData:      176 kB
VmStk:       136 kB
VmExe:        44 kB
VmLib:      1808 kB
VmPTE:        28 kB
VmSwap:        0 kB
Threads:        1
SigQ:   1/125663
SigPnd: 0000000000000000
ShdPnd: 0000000000000000
SigBlk: 0000000000000000
SigIgn: 0000000000000000
SigCgt: 0000000000000000
CapInh: 0000000000000000
CapPrm: 0000001fffffffff
CapEff: 0000001fffffffff
CapBnd: 0000001fffffffff
Seccomp:        0
Cpus_allowed:   ff
Cpus_allowed_list:      0-7
Mems_allowed:   00000000,00000001
Mems_allowed_list:      0
voluntary_ctxt_switches:        0
nonvoluntary_ctxt_switches:     1

Nas interesuje pole VmSize zawierające rozmiar pamięci używanej przez program proszę napisać linijkę kodu, która będzie wyświetlać rozmiar pamięci zajmowanej przez program, tj. dla procesu z przykładu wyświetli:

5824 kB

Wskazówki:

  1. Należy odczytać ten plik
  2. Znaleźć linijkę zawierającą VmSize (grep).
  3. Za pomocą polecenia cut wyciąć z niej wszystko co znajduje się przed :.

Zmienne w Bash: 10min

W Bash’u można również tworzyć zmienne.

jb@gautama:/$ foo="bar";
jb@gautama:/$ echo $foo;
bar
jb@gautama:/$ echo ${foo}; #Równoważne do $foo
bar

Uwaga: Białe znaki mają znaczenie: tj. poniższy kod jest niepoprawny: foo = "bar"

Export powoduje, że zmienne są dostępne dla podprocesów.

export foo="bar";

Nie ma możliwości udostępnienia zmiennych dla nadprocesów.

By ustawić zmienne środowiskowe ‘na stałe’ należy umieścić odpowiednie polecenia export w plikach:

/etc/bash.bashrc
wtedy zmienne będą widoczne dla wszystkich użytkowników
~/.bashrc
wtedy będą widoczne dla danego użytkownika.

Zmienna path

Zmienna path jest magiczną zmienną powłoki BASH, pozwala ona na zdefiniowanie w jakich katalogach bash szuka plików wykonywalnych.

Note

Zmienna $PATH określa listę katalogów, które będą przeszukiwane podczas uruchamiania programu.

Jeśli $PATH to /usr/local/bin:/usr/bin:/bin:/usr/local/games:/usr/games oznacza to, że po wykonaniu polecenia np. nano zostaną przeszukane takie położenia: /usr/local/bin/nano, /usr/bin/nano. itp.

Wszystkie zmienne środowiskowe można wyświetlić za pomocą polecenia printenv.

Zadanie 7

Proszę ustawić zmienną PATH na pusty ciąg znaków i sprawdzić jakie polecenia działają.

Czy działa:

  • cd
  • pwd
  • ls
  • cat
  • grep

Polecenia, które działają są wbudowanymi poleceniami powłoki bash, pozstałe są programami.

Cytowanie

Powiedzmy, że mamy katalog o nazwie Moje Dokumenty, który znajduje się w bieżącym katalogu. Chcemy go usunąć, jednak nie udaje się to:

rm Moje Dokumenty
rm: cannot remove ‘Moje’: No such file or directory
rm: cannot remove ‘Dokumenty’: No such file or directory

Okazuje się, że bash potraktował Moje Dokumenty jako dwa katalogi, jeden o nazwie Moje, drugi o nazwie Dokumenty.

By usunąć ten plik należy użyć cytowania, czyli powiedzieć bashowi: ten ciąg znaków ze spacją jest jednym słowem, służą do tego podwójne cudzysłowy.

Taka komenda zadziała:

rm "Moje Dokumenty"

Powiedzmy, że nasz skrypt chce wyświetlić użytkownikowi napis: Dodaj katalog foo do zmiennej ${PATH}.

Polecenie:

echo "Dodaj katalog foo do zmiennej ${PATH}"

wyświetli:

Dodaj katalog foo do zmiennej /usr/local/bin:/usr/local/bin:/usr/bin:/bin:/usr/local/games:/usr/games

Znów musimy zacytować nasz ciąg znaków, ale tym razem trzeba użyć pojedyńczego apostrofu:

echo 'Dodaj katalog foo do zmiennej ${PATH}'

Wyświetla:

Dodaj katalog foo do zmiennej ${PATH}

Linia hashbang

Skrypty bash mogą być uruchamiane tak samo jak zwykłe programy, o ile:

  • nadano im uprawnienia do wykonywania chmod +x nazwa.sh
  • rozpoczynają się od linii hashbang, czyli od: #!/bin/bash, w linii tej po znakach #! znajduje się pełna ścieżka do interpretera, który wykona ów program.

Przykład najprostszego skryptu:

#!/bin/bash
echo hello ze skryptu

Zadanie 8

Napisać skrypt, który wypisze 3 linijki:

  1. Ścieżka do Twojego katalogu domowego (np. /home/foo) (skorzystać z odpowiedniej zmiennej środowiskowej)
  2. ${HOME} (w konsoli ma się pojawić dokładnie taki napis)
  3. aktualna data to: pon, 9 mar 2015, 17:47:38 CET (skorzystać z polecenia date)

Zapisywanie wyniku polecenia w zmiennej

Czasem chcemy zapisać wynik polecenia do zmiennej, np. polecenie date wyświetla do wyświetlania daty służy polecenie date:

date +%Y-%m-%d

wyświetla:

2015-10-05

Chcemy stworzyć plik o nazwie kopia-zapasowa-data:

curr_date=$(date +%Y-%m-%d)
file_name="kopia-zapasowa-${curr_date}"
echo > $file_name

można to zrobić prościej:

touch "kopia-zapasowa-$(date +%Y-%m-%d)"

Note

Uwaga! Działanie $() można osiągnść również poprzez zastosowanie odwróconych cudzysłowów (`), tj:

touch "kopia-zapasowa-`date +%Y-%m-%d`"

Jednak by oszczędzić Wam problemów z , ‘ oraz ”, będę wykorzystywał ``$()`.

Specjalne zmienne

Skrypt basha zawiera specjalne zmienne:

  • $0 nazwa skryptu
  • $1-$9 argumenty skryptu
  • $# liczba argumentów
  • $@ wszystkie argumenty na raz

Zadanie 9

Napisać skrypt (i uruchomić z 3. dowolnymi argumentami), który:

  1. wypisze liczbę argumentów skryptu
  2. wypisze drugi argument
  3. wypisze wszystkie dostępne zmienne środowiskowe, które w swojej wartości zawierają Państwa nazwę użytkownika (użyć zmiennej $USER)

Instrukcje warunkowe

Wykonanie każdego programu może skończyć się albo sukcesem, albo porażką, do syngalizowania sukcesu lub porażki służy tzw. kod wyjścia.

Note

W C kod wyjścia programu jest sygnalizowani (między innymi) wartością zwracaną przez funkcję main.

Jeśli program wykonmał się poprawnie funkcja zwraca 0, jeśli nie poprawnie inną wartość.

Note

Jest to notacja odwrotna od tej stosowanej w C, tam 0 oznacza fałsz, a 1 prawdę.

Powód takiej notacji w jest prosty: Program może poprawnie się wykoanć tylko w jeden sposób, może natomiast napotkać na wiele problemów, które spowodują błędne wykonanie.

Do sprawdzenia kodu wyjścia ostatniego polecenia można użyć magicznej zmiennej $?.

Instrukcja if w Bash ma następującą składnię:

if warunek
then

fi

Gdzie warunek jest dowolnym programem. Jeśli program ten zwróci kod wyjścia 0 warunek się wykona, nie wykona się natomiast jeśli zwróci inny kod wyjścia.

Przykładowo by sprawdzić czy foo jest nazwą użytkownika można użyć:

if grep foo /etc/passwd > /dev/null
then
 echo "Jest"
fi

Note

Uwaga zastosowałem tu nową składnię polecenia grep jest to składnia grep wzorzec nazwa pliku oraz przekierowałem wyjście z grep do pliku /dev/null.

Pełna składnia if jest taka:

if warunek1
then
    polecenie1
elif warunek2
then
    polecenie2
else
    polecenie3
fi

W warunku if często korzysta się z polecenia test, na przykład test -e plik sprawdza czy plik istnieje:

if test -e /tmp/foo
then
    echo istnieje
else
    echo nie istnieje
fi

Polecam sprawdzenie jak działa polecenie test za pomocą man test.

Polecenie test można wykorzystać również za pomocą krótszej postacji, tj. nawiasów kwadratowych:

if [ -e /tmp/foo ]
then
    echo istnieje
else
    echo nie istnieje
fi

Uwaga: między [ oraz ], a warunkiem musi znajdować się przynajmniej jedna spacja.

Zadanie 10

Napisać skrypt, który:

  1. sprawdzi czy istnieje plik ~/.xsession-errors i wypisze odpowiednią informację

  2. porówna liczbę plików w katalogu głównym oraz domowym i wypisze odpowiednią informację

    Note

    Polecam program wc (proszę przeczytać man wc)

Obliczenia arytmetyczne

Do obliczeń arytmetycznych służy funkcja let:

let x=10
echo $x # wypisze 10
let "x /= 3"
echo $x # wypisze 3
let "x *= x"
echo $x # wypisze 9

Warning

Bash może wspierać tylko arytmetykę stałoprzecinkową, dla której 10/3 wynosi dokładnie 3.

Warning

Przy wykonywaniu operacji należy umieszczać spacje wokół operatora =.

Funkcje

Niektóre fragmenty skryptu można zamknąć w funkcję, składnia funkcji jest następująca:

function func {
  # Treść
}

By wykonać funkcję należy napisać jej nazwę.

Do funkcji można przekazywać parametry. Parametry funkcji są dostępne za pomocą tych samych zmiennych co argumenty skyptu, tj:

  • $1-$9 argumenty funkcji
  • $# liczba argumentów
  • $@ wszystkie argumenty na raz

Pętle

Pętla for pozwala na iterowanie po zbiorze elementów separowanych spacją:

for i in a b c d
do
    echo "wartość iteratora to $i"
done

for i in /etc/*conf
do
    echo "$i"
done

Note

Można skonfigurować basha tak, by separatorem był inny znak, ale poprzestańmy na spacji.

while - sprawdza, czy warunek jest prawdziwy, jeśli tak, pętla wykonuje się, aż warunek stanie się fałszywy:

a=0
while [ $a -lt 5 ]
do
    echo "pętla wykonuje się po raz: $a"
    a=$[a + 1] # lub a=$(( $a + 1 ))
done

until - sprawdza, czy warunek jest fałszywy, jeśli tak, pętla wykonuje się aż warunek stanie się prawdziwy:

a=0
until [ $a -gt 5 ]
do
    echo "pętla wykonuje się po raz: $a"
    a=$[a + 1]
done

Zadanie 11

Napisz funkcję, która liczy silnię jej argumentu, wykonaj ją dla liczb od 1 do 15.

Wyrażenia regularne

Wyrażenia regularne są narzędziem pozwalającym na:

  • Definiowanie zbiorów ciągów znaków
  • Sprawdzanie czy dany ciąg znaków należy do takiego zbioru
  • Przeszukiwania ciągu znaków, w poszukiwaniu podciągów będących elementem takiego zbioru

Wprowadzenie do wyrażeń regularnych

Wyrażenia regularne są narzędziem pozwalają na definiowanie zbiorów ciągów znaków.

  • Wyrażenie regularne: a definuje zbiór ciągów znaków zawierający ciąg a
  • Wyrażenie regularne: Romeo definuje zbiór ciągów znaków zawierający ciąg Romeo

Znaki * oraz + powodują że poprzedni ciąg jest powtarczny, + oznacza jedno lub więcej powtórzenie, * zero lub więcej:

  • Wyrażenie regularne a* definiuje zbiór ciągów znaków ∅, a, aa, aaa, aaaa, aaaaa, ...
  • Wyrażenie regularne a+ definiuje zbiór ciągów znaków a, aa, aaa, aaaa, aaaaa, ...
  • Wyrażenie regularne Romeo* definiuje zbiór ciągów znaków Rome, Romeo, Romeoo, Romeooo, ...

Nawiasy () służą do grupowania ciągów znaków:

  • Wyrażenie regularne (Romeo)* definiuje zbiór ciągów znaków ∅, Romeo, RomeoRomeo, ...

Nawiasy [] służą do definiowania grup znaków:

  • Wyrażenie regularne [abc] definiuje zbiór ciągów znaków a, b, c
  • Wyrażenie regularne [abc]+ definiuje zbiór ciągów znaków a, b, c, aa, ab, ac, ...

Predefiniowane zestawy znaków:

  • Wyrażenie: \w oznacza dowolny znak tworzący wyraz (często, bez polskich znaków)
  • Wyrażenie: \d oznacza dowolną cyfrę
  • Wyrażenie: . oznacza dowolny znak

By wybrać znak który normalnie pełni specjalną rolę w wyrażeniach regularnych (np. * lub nawias) należy postawić przed nim ukośnik \.

Znak | oznacza operator lub:

  • Wyrażenie (Romeo)|(Juliet) definiuje zbiór ciągów znakow: Romeo, Juliet

Polecenie sed jest bardzo potężnym “strumieniowym edytorem” tekstu, który polega na wyrażeniach regularnych, przykład:

echo 'samogłoski stają się kropkami' | sed 's/[aeouiy]/./g'

Sed przyjmuje ciąg znaków (jest on tutaj cytowany, ponieważ zawiera również specjalne znaki powłoki bash), ciąg ten ma taki format s/wyrażenie reg/zastępnik/g, gdzie wyrażenie reg jest wyrażeniem regularnym, którego wystąpienia zostaną zamienione na zastępnik.

Wyrażenia regularne obsługują również grupy znaków które są definiowane za pomocą zwykłych nawiasów. Przy zastępowaniu przez sed (i inne programy) w zastępniku mogą pojawiać się ciągi znaków w formacie \1, \2, \3, które zostaną zastąpione przez to co zostanie wybrane przez grupę o odpowiednim numerze:

echo 'zmiana . na , w liczbach rzeczywistych: 3.14' | sed 's/\([0-9]\+\)\.\([0-9]\+\)/\1,\2/g'

Wyrażenie to zawiera dwie grupy oddzielone kropką, pierwsza z nich wybiera ciąg znaków 3, druga 14, następnie do zastępnika w formacie \1,\2 podstawia te dwie grupy, co daje 3,14.

Zadanie 12

Proszę pobrać tekst Romeo i Julii po angielsku:

wget http://db.fizyka.pw.edu.pl/sk-2015/_downloads/pg1112.txt
  1. Za pomocą edytora sed zamienić wszystkie miejsca gdzie znajduje się ciąg Juliet na Romeo (i na odwrót).

Przydatne polecenia

echo

Zwraca linie poleceń na standardowe wyjście

echo foo bar baz;
cd

Przenosi do innego katalogu.

cd /tmp;
cd ; # Przenosi do katalogu domowego
cd ~/foobar; # przenosi do katalogu foobar w katalogu domowyn

ls

Listuje zawartość katalogu

ls ;
ls -al; #listuje wszystkie pliki z dodatkowymi informacjami
ls -a1; #wszystkie pliki jeden na linię (do skryptów)
ls /tmp; # listuje katalog tmo

mkdir

Tworzy katalog

mkdir /tmp/foo

cat

Otwiera wiele plików i przekierowuje je na standardowe wyjście

cat /usr/share/romeoandjuliet;
cat *sql;

tail

Pokazuje koncówkę pliku

tail /usr/share/romeoandjuliet;
tail -n 1000 /usr/share/romeoandjuliet;# Pokazuje ostatnich 1000 linii
tail -f /usr/share/romeoandjuliet; #Nasłuchuje nowych zmian w pliku

cp

Kopiuje katalogi i pliki

cp plik1 plik2; #kopiuj plik1 na plik2
cp plik kat; #kopiuj plik1 do katalogu kat
cp kat1 kat2; #kopiuj katalog kat1 do katalogu kat2
cp -a kat1 kat2; #kopiuj katalog kat1 do katalogu kat2 (z zachowaniem praw)

scp

Kopiuje pliki z komputera na komputer za pomocą protokołu ssh.

scp -r build/html lfitj.if.pw.edu.pl:/var/www/dydaktyka/bd
scp -R /tmp/foo foo@bar:/tmp/baz # Kopiuje katalog /tmp/foo na server bar do katalogu /tmp/baz przy czym na zdalny serwer logujemy się na użytkownika foo

rsync

Synchronizuje dwa katalogi na dwóch komputerach oszczędzając transfer (przesyła tylko zmiany w plikach).

ssh

Pozwala na zdalne zalogowanie na inny komputer

mv

Przenosi katalogi

mv plik1 plik2; #przenieś plik1 na plik2 (zmiana nazwy pliku)
mv plik kat; #przenieś plik1 do katalogu kat
mv kat1 kat2; #przenieś katalog kat1 do katalogu kat2

rm

Usuwa pliki

rm plik1 plik2;# usuń plik1 i plik2
rm *~;# usuń wszystkie pliki kończące się na ~ w bieżącym katalogu
rm -r kat; #usuń katalog kat wraz z podkatalogami
rm -rf kat; #usuń katalog kat wraz z podkatalogami (w trybie force)
rm -ri kat; #usuń katalog kat wraz z podkatalogami (w trybie interaktywnym)

less

Odczytuje plik strona po stronie

less /usr/share/romeoandjuliet;

file

Zgaduje typ pliki za pomocą magicznych numerów, czyli specjalnych ciągów bajtów znajdującyh się w pliku, które pozwalają określić rodzaj jego zawartości. Na przykład pliki, które rozpoczynają się od dwóch bajtów: 035 i 033, są plikami skryptów (jest tak ponieważ w kodowaniu ASCII1 ciąg #! ma taką reprezentację. Ciąg ten stanowi początek :ref:shebang-line.

jb@gautama:/tmp$ file Dredmor-amd64
Dredmor-amd64: ELF 64-bit LSB executable, x86-64, version 1 (SYSV), dynamically linked (uses shared libs), for GNU/Linux 2.6.32, not stripped
jb@gautama:/tmp$ file foo.xlsx
foo: Microsoft Excel 2007+
jb@gautama:/tmp$ file cyclotron.jar
cyclotron.jar: Zip archive data, at least v2.0 to extract

find

Wyszukuje pliki.

find -name "*odt"; # Uwaga " są konieczne!

grep

Wyszukuje linie w pliku

grep Romeo /usr/share/romeoandjuliet # Wyszukuje linie zawierające słowo "Romeo"

whereis

Znajduje położenie pliku o ile jest on w $PATH

whereis java; #Znajdzie położenie programu java

nano

Konsolowy edytor tekstowy

nano /etc/X11/xorg.conf;

traceroute

Pokazuje ścieżkę do zdalnego serwera

traceroute google.pl

ping

Bada czas odpowiedzi do danego hosta. Przydatne do sprawdzania istnienia i jakości połączenia internetowego.

ping google.pl

chown

Zmienia właśniciela i grupy pliku

chown foo:bar baz; # Zmienia właściciela baz na foo a grupy na bar
chown -R baz ; # j.w. tylko zmienia właściciela wszystkich podkatalogów baz

chmod

Zmienia uprawnienia pliku i katalogu

chmod og-rxw foo ; #Odbiera wszystkie uprawnienia do foo wszystkim poza właścicielem
chmod 700 foo ; #j.w.
chmod -R 700 /tmp/foo ; #j.w. tylko zmienia uprawnienia w podkatalogach i plikach

pwd

Wyświetla bieżący katalog

pwd

ps

Listuje procesy

ps; #pokaż moje procesy, widok podstawowy
ps -u user; #pokaż procesy użytkownika, widok podstawowy
ps -aux;# pokaż wszystkie procesy, widok rozszerzony

top

Listuje procesy (interaktywne)

top

kill

Wysyła sygnał do procesu, za pomocą numeru procesu

kill 1111# Prosi proces o wyłączenie się
kill -9 1111# Zabija proces
kill -22 1111 #Zatrzymuje proces (może być potem wznowiony)

pkill

Wysyła sygnał do procesu, wyszukując procesy po nazwie

pkill firefox; #Zabija wszystkie procesy o nazwie firefox
pkill -9 firefox;
pkill -f netbeans; #Zabija procesy w których poleceniu pojawia się słowo netbeans

xkill

Pozwala usunąć program po kliknięciu na nim

xkill

wget

Pobiera plik za pomocą protokołu HTTP

wget google.pl

Instalacja powłoki bash na Windowsie

Do instalacji powłoki Bash na Winowsie można wykorzystać projekt Cygwin:, jest to projekt udostępniający środowisko POSIX-owe (POSIX to standard definiujący Linuxa) na systemach MS Windows.

Table Of Contents

Previous topic

Zajęcia 1: Instalacja i podstawy administracji systemu Debian

Next topic

Zajęcia 3: Programowanie gniazd sieciowych A: protokół TCP

This Page

Navigation

© Copyright 2013, Jacek Bzdak. Created using Sphinx 1.2.3.