Back to Index

Prof. dr hab. Antoni ADAMCZYK

Wykłady z Fizyki Ogólnej (I. rok, PW)

Zalecane podręczniki:

1. D. Halliday, R. Resnick, J. Walker – PODSTAWY FIZYKI, t. 1 – 5, PWN 2003-2004

(Przystępny i obszerny opis zjawisk fizycznych. Wiele przykładów szczegółowo

rozwiązanych, duża liczba zadań do samodzielnego rozwiązania).

2. B. M. Jaworski, A. A. Dietłaf – FIZYKA. Poradnik encyklopedyczny, PWN 2004

(Fantastycznie napisane ale bardzo zwarte przedstawienie fizyki ogólnej na wysokim poziomie.

Podręcznik idealny do powtórek dla zaawansowanego studenta)

3. H. D. Young, R. A. Friedman – UNIVERSITY PHYSICS, Pearson (np. 12th Edition)

(Najlepszy podręcznik, moim zdaniem, fizyki ogólnej w języku angielskim. Wspaniale wydany, napisany bardzo przystępnie, duża liczba przykładów , piękny styl angielskiego)

Gorąco polecam także:

4. I. W. Sawieliew – KURS FIZYKI, t. 1 – 3, PWN 1987-1989

(Znakomity podręcznik do samodzielnego studiowania podstaw fizyki ogólnej na wysokim poziomie).

5. Minidictionary of Physics, Oxford University Press (zwarty opis, wielokrotnie korzystam ze skondensowanego tekstu haseł)

Studenci przychodzący na Politechnikę są w ogromnej większości obciążeni uprzedzeniami do fizyki.

W świadomości nowych studentów dominuje wrażenie, że fizyka jest trudna, nudna i nieprzydatna.

Nic bardziej mylnego!

Fizyka jest najbardziej podstawową nauką przyrodniczą i jest nauką uniwersalną, tzn. odnosi się do wszystkich aspektów świata materialnego:

- jako zadanie stawia sobie zrozumienie wszystkich zjawisk w przyrodzie i

opis własności wszystkich rodzajów materii ;

- jest nauką, która nie opiera się na żadnej innej nauce przyrodniczej; bazą fizyki jest tylko sama materia i eksperymenty na niej;

- językiem fizyki jest najściślejszy ze znanych języków - matematyka.

Fizyka jest tworzywem techniki, która jest tym bardziej zaawansowana, im więcej w niej nowoczesnej fizyki.

██████████████████████████████████

Aby przełamać początkowe opory nowych studentów, zadbamy o to,

aby wykłady z fizyki stały się dla słuchaczy satysfakcjonującą przygodą.

W czasie wykładów będziemy stosowali demonstracje przy użyciu różnego rodzaju aparatury, a także animacje i symulacje komputerowe.

██████████████████████████████████

PROGRAM WYKŁADÓW

I. i II. semestr

KINEMATYKA. RACHUNEK WEKTOROWY

DYNAMIKA RUCHU LINIOWEGO. ZASADY NEWTONA

GRAWITACJA

DYNAMIKA RUCHU OBROTOWEGO

DRGANIA I FALE

ELEMENTY HYDRODYNAMIKI

PODSTAWY TERMODYNAMIKI

PODSTAWY FIZYKI STATYSTYCZNEJ

ELEKTRODYNAMIKA. PRĄD ELEKTRYCZNY. POLE MAGNETYCZNE

RÓWNANIA MAXWELLA. POSTACI RÓŻNICZKOWA I CAŁKOWA

ELEMENTY OPTYKI FALOWEJ

MODEL STANDARDOWY. BUDOWA JĄDRA ATOMOWEGO

Nie wszystkie równania, jakie spotkamy w kursie fizyki, mają jednakowy ciężar gatunkowy. ISTNIEJĄ „TAJEMNICE PRZYRODY”, czyli równania odgadnięte na podstawie badań eksperymentalnych i będące rezultatem olśnienia ich twórców. Takich równań nie można wyprowadzić z równań jeszcze bardziej podstawowych. Przykładami mogą być fundamentalne równania mechaniki i elektrodynamiki:

MIĘDZYNARODOWY UKŁAD JEDNOSTEK SI. PODSTAWOWE JEDNOSTKI

Podstawowe jednostki Międzynarodowego Układu Jednostek SI (Système International d’Unités)

metr (1 m) (jednostka długości) - długość odcinka drogi, jaką światło przebywa w próżni w czasie 1/299 792 458 sekundy. Prędkość światła w próżni przyjmuje się obecnie za wartość równą z definicji 299 792 458 ms^-1 i ta wartość nie podlega już dalej pomiarom. Definicja przyjęta w 1983 r. z tego powodu, że obecnie przedziały czasowe potrafimy mierzyć o wiele dokładniej, niż odległości.

kilogram (1 kg) (jednostka masy) - masa ustalonego wzorca o kształcie walca wykonanego ze stopu platynowo-irydowego, przechowywanego w Międzynarodowym Urzędzie Miar i Wag w Sèvres pod Paryżem.

sekunda (1 s) (jednostka czasu) - czas trwania 9 192 631 770 cykli drgań w promieniowaniu mikrofalowym emitowanym w przejściu atomu cezu 133 (¹³³Cs) między dwoma poziomami struktury nadsubtelnej stanu podstawowego 2S_1/2. Oba poziomy różnią się ustawieniem, równoległym i antyrównoległym, spinu elektronu najbardziej zewnętrznego względem spinu jądra. Definicja przyjęta w 1967 r.

amper (1 A) (jednostka natężenia prądu elektrycznego) - jest natężeniem takiego prądu o stałej wartości, który płynąc w dwóch prostoliniowych i równoległych przewodnikach o nieskończonej długości, powoduje, że oba przewodniki oddziałują wzajemnie na siebie z siłą 2×10^-7 niutona na metr przewodnika.

kandela (1 cd) (jednostka światłości) - światłość w kierunku normalnym do płaskiej powierzchni ciała doskonale czarnego równej 1/600 000 m² promieniującego w temperaturze krzepnięcia platyny (2042 K) pod ciśnieniem 1 atmosfery.

mol (1 mol) (jednostka ilości materii) - ilość materii w układzie zawierającym liczbę cząstek określonego rodzaju równą liczbie atomów zawartych w 0.012 kg węgla ¹²C. W zależności od rodzaju rozważanego układu, cząstkami są atomy, molekuły, jony, elektrony itd.

Niektóre jednostki pochodne

angstrem (1 Ǻ) - 1 Ǻ = 10^-10 m.

paskal (1 Pa) (jednostka ciśnienia) - ciśnienie wywierane przez siłę 1 niutona działającą na powierzchnię 1 metra kwadratowego. 1 Pa = 1 N·m^-2.

atmosfera (1 atm) (jednostka ciśnienia) - atmosfera fizyczna, ciśnienie wywierane przez siłę 101 325 niutona działającą na powierzchnię 1 metra kwadratowego (1 atm = 101 325 N·m^-2).

herc (1 Hz) (jednostka częstotliwości) - 1 cykl drgania na sekundę.

niuton (1 N) (jednostka siły) - siła, jaka nadaje masie 1 kg przyśpieszenie 1 m·s^-2.

dżul (1J) (jednostka pracy oraz energii) - praca wykonana na drodze 1 m przez siłę 1N działającą w kierunku przesunięcia.

wat (1 W) (jednostka mocy) - moc układu wykonującego pracę 1 dżula w czasie jednej sekundy. Inną używaną jeszcze jednostką mocy jest koń mechaniczny (1 KM). 1 KM = 735.5 W.

kaloria (1 cal) (jednostka ciepła) - 1 cal = 4.186 J.

kulomb (1 C) (jednostka ładunku) - ładunek, jaki przepływa w czasie jednej sekundy przez powierzchnię przekroju przewodnika, w którym płynie prąd stały o natężeniu jednego ampera.

wolt (1 V) (jednostka różnicy potencjałów oraz siły elektromotorycznej) - różnica potencjałów elektrycznych na końcach jednorodnego przewodu, w którym płynie ustalony prąd o natężeniu 1 ampera i gdy moc wydzielana w tym przewodzie ma wartość 1 wata.

elektronowolt (1 eV) (jednostka energii) - wartość o jaką zmienia się energia ciała mającego ładunek równy jednemu ładunkowi elementarnemu 1e po przejściu różnicy potencjałów 1 wolta. 1 eV = 1.602 × 10^-19 J.

farad (1 F) (jednostka pojemności elektrycznej) - pojemność elektryczna przewodnika, który zmienia swój potencjał o 1 wolt gdy zostanie na nim umieszczony ładunek 1 kulomba. 1 F = 1 C·V^-1.

weber (1 Wb) (jednostka strumienia magnetycznego) - 1 Wb = 1 N·m·A^-1.

tesla (1 T) (jednostka indukcji magnetycznej, jednostka gęstości strumienia magnetycznego) - 1 T = 1 Wb·m^-2.

om (1 Ω) (jednostka oporności elektrycznej) - jest to oporność przewodnika, w którym stała różnica potencjałów 1 wolta powoduje przepływ prądu o natężeniu 1 ampera. 1 Ω = 1 V·A^-1.

henr (1 H) (jednostka indukcyjności - własnej lub wzajemnej) - indukcyjność obwodu, w którym przepływ prądu o natężeniu 1 ampera powoduje powstanie strumienia magnetycznego o wartości 1 webera przenikającego ten obwód. Jest to też indukcyjność obwodu, w którym równomierna zmiana prądu z szybkością 1 ampera na sekundę powoduje powstanie w tym obwodzie siły elektromotorycznej indukcji o wartości 1 wolta.

Back to Index